Odzwierciedlanie kolejnych wymiarów przestrzeni nie jest sprawą łatwą, o czym przekonywali się prekursorzy tworzący sprzęty cyfrowe. Skanowanie 3D w praktyczny sposób usprawnia pracę grafikom, wykończeniowcom, ale również pracującym w placówkach muzealniczych czy medycznych. Dzięki takim sprzętom możemy zestawić wydruk 3d z tym zwykłym, który wyszedł z „płaskiej” drukarki. Różnice będą znaczące.Skanowanie 3d (znane też jako skanowanie fotogrametryczne przeprowadza się na dwa sposoby. Pierwszym jest metoda bez dotyku, zwykle stosowana w postaci urządzenia posyłającego na przedmiot skanowania promienie lasera. Poza tym sposobem zdarza się też wykorzystanie innych metod, jak światła strukturalnego, które spotkamy też na wizji, przy kręceniu materiału filmowego. Gabaryty sprzętu są w ten sposób robione by wiązki laserów i świateł w jak najlepszy sposób wychwytywały każdą cząstkę skanowanej materii. Często zdarza się też, że skanery z funkcją trójwymiarowego odbijania posiadają funkcję skanowania HD. W metodzie stykowej jest inaczej, nieco bardziej skomplikowanie. W tym przypadku obiekt skanowany przykładany jest bezpośrednio do głowicy maszyny. Skanowanie na styk stosowane jest też m.in. w maszynach pomiarowych w przemyśle (do współrzędnych map) czy obrabiarek CNC.Drukowanie 3d jest także istotnym i znaczącym przeskokiem technicznym. Odbicia 3d i druki to nade wszystko możliwości szczególnie zdolnych grafików i technologów w branży przemysłowej – od samochodów po produkcję stolarki. Im większy koncern i zaplecze tym większe szanse operowania sprzętami wysokiej jakości, także drukującymi i skanującymi 3d. Wraz z rzeczami drukowanymi w papierze w 3d istotna jest przestrzeń pod wydruk 3D. W odróżnieniu od papierowych drukarek, wersje drukujące trójwymiar na papierze posiadają od kilkudziesięciu do kilkudziesięciu tysięcy centymetrów sześciennych przestrzeni komory roboczej. Kto by wcześniej pomyślał, że wydrukujemy na płaskim przestrzenny obiekt?